Hallo allemaal,

Helaas ben ik vorige week mijn blog kwijtgeraakt, doordat mijn internet niet verbonden was. Deze blog had me twee uur gekost en was precies hoe ik het wilde schrijven. Hierdoor, doordat ik enorm baalde, heeft het wat langer geduurd om nieuwe energie te vinden, de inspiratie terug te krijgen en mijn blog toch nog opnieuw te schrijven. Alhoewel ik nog steeds het gevoel heb dat ik hierdoor veel dingen niet meer weet en dat het uiteraard niet meer dezelfde blog wordt.

Anyway, ik probeer gewoon weer zo enthousiast mogelijk opnieuw te beginnen want deze week is ook alweer om.

Woensdag (28-03-2018)was ik uitgenodigd voor een lunch door een 'vriend' van mij die ik zaterdag had leren kennen. Erg gezellig natuurlijk ! Ik had een locatie gekregen van het restaurant waar we elkaar zouden ontmoeten en had er erg veel zin in. Ik was aan de late kant maar kreeg onderweg gelukkig een berichtje dat hij ook te laat zou zijn. Pfieuuw no worries Het restaurant waar we gingen lunchen was een restaurant waar normaal gesproken veel backpackers komen. Er werd me verteld dat er alleen maar vrijwilligers werken en dat ze het eten heel goedkoop, voor de minimale prijs, aanbieden. Als je wat extra (money) wil geven is dit je eigen keus. Doordat ze op die manier werken is de sfeer heel gezellig en werken hier alleen mensen die echt willen werken (vrije tijd hebben of op zoek zijn naar een baan) en niet de mensen die alleen voor het geld werken omdat het 'moet'. Ze hebben in totaal drie locaties. Eenmaal daar hadden we allebei een heerlijke burger besteld en werd mij aangeraden om Chai te drinken. Uhhmm... oké ?! Dit is blijkbaar een bekende thee die veel gedronken wordt. Ik kende het niet, maar het is het proberen waard ! Het is thee (ik weet niet precies waarvandaan, india?) met melk en (als je dit wil) honing.

Na een gezellige lunch hadden we nog een uurtje over (totdat ik de kids weer op moest halen van school/bus stop) en daarom besloten we om naar Dendy Street Beach te gaan. Dit is het strand met de gekleurde huisjes waar ik al geweest was, maar hij nog niet. Het was het perfecte weer voor het strand en ook dit was erg gezellig.

Omdat ik de kinderen op moest halen was ik op tijd weer terug bij de auto en ruim op tijd vertrokken om terug te gaan. Onderweg zat echter alles tegen. Twee wegen afgesloten, enorme file en de navigatie die ermee ophield (waarschijnlijk omdat het veel te warm werd door de zon). Thanks to google maps on the phone (luckey me ) ! Onderweg heb ik dus maar besloten om school te bellen en te vertellen dat ik minimaal 20 minuten te laat ging komen. Dit was gelukkig geen probleem en ze zouden Ala ophalen en naar het kantoor brengen. Eenmaal daar aangekomen was het al laat en vertelde ik Ala dat we dit keer niet eerst naar huis gingen om te eten, en om te kleden, maar dat we gelijk door zouden gaan naar de bus stop om Patryk op te halen.

Onderweg kwamen we een ouder echtpaar (daar leek het in ieder geval op) tegen die om bevestiging, voor de juiste weg, vroeg. Ik bevestigde dus dat ze de heuvel op moesten en dat ze dan bij de school zouden komen, waar ze blijkbaar vlakbij woonden. Ik was echter wel verbaasd want het was erg warm en het was best een lange weg nog te gaan de heuvel op. Ze zagen er al aardig moe uit en hadden wat zware tasjes bij zich. Nadat ik verder was gereden ben ik dus gestopt en vertelde ik Ala dat we ze konden helpen. Het was warm en ze zagen er moe uit en wij hadden genoeg tijd, dus waarom zouden we ze niet even brengen ? Dat heb ik dus gedaan. En hoe dankbaar waren ze mij ! Goede daad van de dag was weer verricht, mensen blij en wat voelde ik me goed dat ik ze kon helpen. Geslaagde dag dus.

Die avond werd ik uitgenodigd door diezelfde vriend om de volgende avond/nacht uit te gaan. HOE LEUK IS DAT ! Mijn laatste nacht in Melbourne En ik was de volgende dag vrij omdat het goede vrijdag was (en paasweekend). Perfect. Hij zou wat vrienden uitnodigen om mee te gaan, alleen moest ik wel even mijn hostparents voorbereiden... Maar nadat ik eindelijk de drempel over was om het aan mijn hostmum te vragen kreeg ik precies te horen wat ik verwacht had. Je mag alleen gaan als je meiden meeneemt. Uhhmm oké dat moest ik dus even regelen. En in een paar uur tijd had ik genoeg (Nederlandse) aupairs die in de stad zouden meeten, en wel wilden afspreken. Uiteraard mocht ik niet gaan zonder mijn hostmum telefoonnummers te geven, dat heb ik dus ook maar even gedaan (dit wist die aupair dus niet, er vanuit gaande dat ze toch niet zou bellen, how bad sorry). Maarja als ik zo wel het huis uit kon komen... (ik was by the way luckey dat het mijn laatste avond was anders hadden ze me nooit laten gaan, pfff). Voordat ik ging had ik nog even snel een grote portemonnee gescoord om mee te nemen omdat ik geen kleine handtas had om mee te nemen maar natuurlijk kwam ik ook zo het huis niet uit want: dit was gevaarlijk. Mijn hostmum kwam dus vrolijk aan met een grote tas. Uhhmm yes oké, alles om maar het huis uit te komen (deze liet ik dan wel weer in de auto van die vriend ik voelde me zo slecht, zo ben ik normaal niet hoor mensen). En daar gingen we, op naar de bus (ik werd afgezet bij de bushalte). Na vele twijfels of ze me wel wilde laten gaan (met mijn korte spijkerbroekje) Als ik maar wel een taxi terug nam ! Oké, oké (dat lossen we dan ook wel weer op, want NO WAY dat ik een dure taxi terug neem natuurlijk). Ondertussen had ik contact met die vriend van me. Hij kon me wel ophalen maarja uhhmm mijn hostmum zou definitely wachten op de bus dus no option. Na wat smsjes over waar we zouden meeten was het sowieso makkelijker om gewoon met de bus te gaan want in de tijd dat hij naar mij zou komen zou ik al in de stad zijn met de bus. Laat maar... Nouja we hebben uiteindelijk dus bij het station afgesproken in de stad.

Omdat ik veel later was dan gepland hadden we geen tijd meer om naar het restaurant te gaan waar hij me eigenlijk mee naartoe wilde nemen. Deze was inmiddels gesloten. Dus dat werd de mac... prima ! Er was een creapy man die om geld vroeg en waarschijnlijk onder de drugs en alcohol zat en mij bleef aanstaren, helluupp. Toen die vriend naar de wc was kwam die man naast me staan en om een knuffel vragen (no way). Gelukkig waren er genoeg mensen in de buurt.

Vervolgens hebben we besloten om eerst de meiden te ontmoeten en daarna naar de bar te gaan waar hij graag heen wilde. Dit was erg gezellig, en de meiden waren ook nog eens in een club met muziek waar ik van hou. Net als in Nederland ! Omdat de aupair waar ik contact mee had hier nog maar drie weken was, was ze erg ongeïnteresseerd. Ik vroeg haar of ze veel berichtjes kreeg van aupairs die hier net waren en dat bevestigde ze. Hier zat ze natuurlijk niet meer op te wachten, begrijpelijk. Gelukkig waren de andere meiden wel geïnteresseerd en vroegen ze mij veel over mijn familie en avonturen.

Ondertussen had die vriend wat Indiase jongens gevonden en waren ze hartstikke grappig met elkaar aan het dansen. Het werd een serieuse challenge en ze leerden elkaar hoe te dansen (ze gingen elkaar nadansen) So much fun ! We zijn daar lang gebleven en ik werd uiteraard uitgedaagd om ook los te gaan (uhmm sorry maar dat gaat niet zo makkelijk daar is veel voor nodig). Vervolgens zijn we nog naar de andere bar gegaan en hebben we de nacht doorgehaald. Ik had mijn hostmum gesmst (?) dat we bij elkaar bleven (soort van...) en dat ik de volgende dag eind van de morgen weer thuis zou zijn. Dit was toen ineens allemaal oké en ik mocht zelfs gewoon met de bus terug de volgende dag. Problem Solved.

Ik heb de avond/nacht van mijn leven gehad in Melbourne (best memories) en was klaar om de volgende dag naar Sydney te vertrekken. Thuis heb ik nog even wat geslapen (de nacht voordat ik uit ging had ik namelijk ook maar drie uurtjes geslapen, ruzie met mijn vriend . Hoort er af en toe ook bij, zelfs op afstand) en de middag was het afscheid met mijn hostfamily. Ze hadden als bedankje een super leuk schort voor me gekocht met ovenhandschoenen en een leuke mok. Ik had voor de kinderen een fotolijstje, met een foto van ons erin (en een tekst op de foto), gemaakt. Dit vonden zij ook erg leuk.

Omdat een vliegticket erg duur was met mijn heavy bagage had ik een busticket gekocht. Dit was veel makkelijker en stukken goedkoper. Ook had ik hierdoor geen 'vliegveld-stress' . Perfect. Ik mocht zelfs een extra tas meenemen voor maar 20 Australische Dollar. Mijn hostdad bracht me naar de plek waar mijn bus zou vertrekken, en Ala ging mee om me weg te brengen. Toen we van huis weg reden moest mijn hostmum huilen. Dit vond ik wel sneu om te zien en gaf mij ook wel een baalgevoel, alhoewel ik niet kon wachten om naar mijn nieuwe familie te gaan en er helemaal klaar voor was. Je merkt op zo'n moment hoe snel je een band met mensen opbouwt en hoe dankbaar mensen je zijn. Het leek net alsof mijn leven daar heel normaal was en alsof ik veel langer (voor jaren) al daar was. Ik realiseerde me weer hoe ik op dit moment steeds van plek naar plek ga en steeds weer mensen achterlaat. Maar dit hoort erbij... ik raak er inmiddels aan gewend (welkom in mijn leven ).

Bij de bus aangekomen ging ik naar het loket om te betalen voor mijn extra tas. Ik had mijn bagage moeten verdelen en daarom een goedkope mega grote tas gekocht. Ook hier mocht ik maar maximaal 20 kg mee, net als met t vliegtuig. Voor mij meer moeite maar voor hun ook want mijn koffer van 30 kg had minder ruimte ingenomen dan een grote koffer en een mega grote tas maar oké.Het ticket was oké en het eerste wat ik te horen kreeg was: Just give your bag to the busdriver and don't say anything. Just come back if you have to pay. Oké dat was het proberen waard en zou me 20 dollar besparen ! En bij de buschauffeur aangekomen was het: This bag is from that guy over there right ? Uhhmm no or... yes from now on it is Waarop hij zei: Just don't say anything, otherways i have to ask you to pay for your bag. Done ! How easy... Ik was helemaal happy en heb een prima reis gehad. Behalve dat ik enorm last had van mijn rug maargoed dat nemen we dan maar voor lief 12 uur lang (7 uur 's avonds waren we vertrokken en 6.30 uur 's ochtends waren we in Sydney, een half uur eerder dan gepland).

Mijn hostmum had wat moeite om bij de locatie te komen maar eenmaal daar aangekomen was het inladen en op weg naar huis. Ik vond het prima en stond midden in de stad terwijl ik nog even belde met mijn bezorgde vriendje, leuke ervaring zo op reis met alle bagage

Mijn hostparents van nu zijn een stuk jonger en ook een stuk makkelijker, en ik heb een hele fijne kamer in een heerlijk huis. Ik kom helemaal tot rust en heb ook wel een beetje een vakantiegevoel. De kinderen zijn super schattig ! Ik geniet volop vanaf het moment dat ik wakker word en die stemmetjes hoor.

Mijn eerste weekend met mijn nieuwe familie was het paasweekend. En het leuke is, mijn familie is echt Australisch ! Ik ben dus gelijk ondergedompeld in de Australische cultuur, en dit betekend... Vegemite (een heel zout iets wat ze op brood doen, mijn hostdad kon niet wachten totdat ik het ging proberen en stond me uiteraard te filmen maar ik was voorbereid dat het zo zout zou zijn, luckey me ! Ik liet me dus niet kennen en hij was verbaasd dat ik het gewoon at Niet heel vies maar zeker niet lekker alhoewel de kinderen er dol op zijn), een grote paasshow (soort grote kermis met heel veel dieren), en zondag een echte footy wedstrijd ! Hoe gaaf was dat. Alles gaat samen met een biertje of wijntje en de eerste avond stond ook de barbeque al aan.

De eerste dagen waren wel moeilijk omdat het allemaal zoveel veranderingen waren en in huis was het een beetje 'rommelig' omdat die oma er een paar dagen was (ze hadden een bruiloft gehad van de vader van Jack (hostdad) die hertrouwt was en die broer (van Jack) was ook een paar keer op visite met zijn vrouw en zoontje. Die wonen in Noorwegen en daardoor kon hun moeder hen nu eindelijk weer zien. Die oma is normaal gesproken in Melbourne) Als Nye (2 jaar) van mij zijn zin niet kreeg, kreeg hij dat van oma natuurlijk wel. Hierdoor voelde ik me na de eerste dag erg down en had ik even mijn dip. Nye moest niks van me weten, ik had het gevoel dat die oma me op de vingers keek, en ik was in een vreemd huis waar ik nog niks uitgelegd had gekregen en waar ik nog niks wist. HEAVY. Toen Jack me die avond dus vroeg hoe het ging en ik me even k*t voelde schrok hij natuurlijk en dacht hij SHIT. Hij ging maar weer snel over andere dingen in gesprek mannen... HAHA !

De eerste week heb ik nu achter de rug en het ging na die dag al stukken beter. Nye krijgt veel zijn zin en hoe zij dat doen is niet echt mijn opvoeding (hij wordt uit de situatie gehaald of afgeleid als hij iets niet mag waardoor hij niet kan omgaan met teleurstelling, en hij heeft een enorm sterke eigen wil. Als iets anders gaat is het de 2-jarige peuter woede aanval) maar ik kwam er al snel achter dat ik me gewoon naar zijn niveau moet verlagen en een middenweg moet vinden. Dit gaat aardig goed nu. We zijn van de week naar de bibliotheek geweest waar ze een verhaal voorlazen, dansten en liedjes zongen. Super leuk !

Ook ben ik van de week al (in een week tijd, can't believe it!) naar de voetbaltraining geweest. Dit was erg gezellig en leek me een erg leuk team.

Vandaag (zondag 8-4) ben ik bij de wedstrijd wezen kijken maar dit viel me erg tegen en het leek alsof het niveau wat lager was dan wat ik gewend ben. Daarom heb ik besloten om naar de andere club te rijden (waar ik geen contact mee kreeg) en gewoon een praatje te maken. Dit was gelijk stukken beter onderhouden (veld en de locatie) en een heel ander niveau. Dit lijkt me dus nog leuker en hier ga ik dinsdag meetrainen. YES! I did it again. Als het bevalt meld ik me aan en omdat Minnie (4 jaar, bijna 5) voetballen ook erg leuk vind (and she got that feeling, wouw amazing) wil moeder proberen om haar voor dezelfde club aan te melden. Hoe gaaf !

We zijn dit weekend trouwens ook naar een sushi restaurant geweest (eerste keer sushi voor mij en met stokjes gegeten whaa, ging aardig maar ik kreeg van Jack toch nog even een vork naast mijn bord. Thanks ) en vandaag hadden mijn hostparents pizza besteld. Jummie !

See you at the next blog !

Melanie