Hallo allemaal !

Daar ben ik weer. Ik heb een tijdje niet geschreven omdat ik niet heel veel bijzonders heb meegemaakt maar ik zal weer eens een update geven van wat ik zoal gedaan heb deze week/weken. Wat is de tijd weer hard gegaan. De laatste dagen zijn alweer aangebroken en komende week is mijn laatste week hier in Melbourne ! Het 'aftellen' is begonnen omdat ik er eigenlijk enorm naar verlang om gewoon lekker mijn eigen leventje weer op te pakken en contacten te maken. Doordat ik al die tijd weet dat dit gezin maar voor kort is en dat ik maar tijdelijk in Melbourne ben voel ik me nu op dit moment best wel lonely en ontmoet ik bijna geen mensen. Ook heb ik al veel dingen gedaan en gezien en is er voor mijn gevoel niet echt meer iets bijzonders wat ik graag wil doen. Ondanks dat ga ik er nog steeds lekker op uit, ook als ik er dan maar voor 50% in plaats van 100% van kan genieten. Het even weg zijn is al een afleiding en toch ook altijd wel weer even lekker.

Het gezin

In de tussentijd merk ik echt dat ik een band heb opgebouwd met mijn gezin. Toch merk ik ook dat ik graag hetgene wil doen waar ik voor ging, dat ik toe ben aan de volgende stap en avonturen. Jongere kinderen vind ik nog steeds het allerleukste omdat die nog veel kunnen leren van mij. Voor tijdelijk is dit gezin waar ik nu ben dus leuk maar het voelt op dit moment ook een beetje als wachten tot het echte werk begint (ik ben nu meer de taxi dan de (mede) opvoeder waardoor ik veel tijd alleen doorbreng overdag maar doordat ik beperkt ben qua tijden, in verband met het ophalen van de kinderen, kan ik niet echt ver weg. En de tijd vliegt voorbij dus niet ideaal). De leeftijden 8 en 11 zijn uiteraard totaal niet te vergelijken met 2 en 4 jaar. Dit zal vanaf volgende week weer wat meer aanpakken worden maar dat is ook wat ik graag doe en wat ik gewend ben.

De kinderen van het gezin waar ik nu ben proberen me sinds afgelopen week ook goed uit wat soms heeel irritant is, vooral tijdens het autorijden . Een fase waar iedere au pair mee te maken krijgt als je deze leeftijden hebt en waar je even doorheen moet.

Tip: Blijf in goed overleg met je hostparents en vertel het ze maar bovenal, BLIJF CONSEQUENT !

In de tussentijd heb ik nog wat 'problemen' met mijn hostparents gehad. Dit kwam doordat ik vaak in de avond belde. Dit is mijn enige vrije tijd dat ik mijn mannetje even kan zien en spreken (of vrienden/familie maar dat is wat makkelijker vanwege ander tijdsverschil en schema's), maar ook de tijd dat de kinderen naar bed gaan en slapen. Doordat ik alleen mijn slaapkamer als eigen ruimte heb en deze nogal gehorig is (naast waar de kinderen slapen) werd er dus op mijn deur geklopt door mijn (geïrriteerde) hostmum en werd mij dus gezegd dat ik de kinderen wakker hield. Oh sorry... Dat keer belde ik om half elf nog even omdat ik er niet bij nadacht en er vanuit ging dat de kinderen sliepen.

Maar ik wist wel beter want wat er namelijk al een keer eerder gebeurd was: Ala (meisje) zei dat ze niet kon slapen (omdat ik naar de wc ging en zag dat ze nog steeds wakker was) en las een boek,tot half elf !, terwijl de ouders beneden waren met de verwachting dat de kinderen sliepen. Dit bleek nu (toen mij gezegd werd dat ik de kinderen 'wakker' hield) ook het geval te zijn toen ik het Ala de volgende dag vroeg.

De volgende dag kreeg ik dus te horen dat ik niet meer na negen uur 's avonds mag bellen. TOP! (maar niet heus ) Dit maakte me erg verdrietig en voelde voor mij dus heel onrechtvaardig. Het voelde ook alsof ze totaal geen rekening hielden met mij, en het tijdsverschil.

Ik merk nu gewoon vooral dat het voor mij best wel weer heftig is om zo ineens weer in een gezin te leven terwijl ik al jaren gewend ben om mijn eigen dingen te kunnen doen in plaats van me aan te passen. Drukte, geluiden en de ruzies (binnen het gezin, is de leeftijd... over alles in discussie gaan), dat vraagt me nu nog wel veel energie waardoor ik me de avonden moe voel en soms hoofdpijn heb. Wennen...

Ook het weer speelt mee, de hitte en de temperaturen die van dag tot dag op en neer gaan. Hier kan ik nog niet aan wennen. Dit veroorzaakt ook een beetje de hoofdpijn, en dat ik gek word van mezelf (te benauwd hebben en niet meer weten in wat voor houding je ook maar moet gaan zitten of liggen)

Dit alles, en het gemis en goede contact met mijn mannetje, maakt mijn gevoel de laatste weken soms dubbel en met z'n ups en downs. Maar ik overleef het wel !

De kinderen zijn de komende week allebei nog een extra dagje vrij (allebei een andere dag) dus we gaan deze week gewoon nog even lekker genieten en leuk afsluiten.

Zaterdag 17 Maart

Dagje met de familie.

Vandaag zijn we naar een park geweest naast de rivier en hebben we hagedissen gevangen. Leuk ! Verder niet veel gedaan.

Maandag 19 Maart

Dagje strand !

Ik ben vandaag naar het strand geweest, Dendy Street Beach. Hier zijn hele leuke houten strandhutjes te zien, allemaal geverfd in andere kleuren (of de kleuren van de vlag van een land) en afbeeldingen. Ook heb ik hier mooie schelpen gevonden. Het rijden gaf me wel een beetje spanning want dit was de eerste keer dat ik een uur moest rijden naar een onbekende bestemming. But i did it !

Dinsdag 20 Maart

Rustig dagje. Niet veel gedaan.

Woensdag 21 Maart

St Kilda.

St Kilda is een strand waar je veel over hoort en leest. Ik had er dus wel wat verwachtingen van maar uiteindelijk was het niet heel veel bijzonders. Ik ben daarom naar de botanische tuinen op zoek gegaan maar uiteindelijk heb ik die niet meer gezien en kwam ik in een tuin met bloemen wat ook niet zoveel voorstelde. Toch was ik even lekker weg geweest dus dat was prima.

Donderdag 22 Maart

Mountainbiken.

Ik had besloten om vandaag lekker de fiets te pakken en te gaan mountainbiken. Dit was heftiger dan verwacht en ik had me een beetje vergist in de afstand . En dat na maanden niet meer gesport te hebben. Wat veertig minuten moest zijn werd dus een uur tot anderhalf uur heuvels op en neer en na drie uur volop mountainbiken was ik uitgeput weer terug bij huis. Het gevoel dat ik niet meer verder wilde heb ik nog niet eerder zo gehad, maar ik moest wel want ik moest Ala van school halen. Dit kon allemaal precies.

Vrijdag 23 Maart

Zwemmen.

Vandaag had ik besloten om naar het zwembad te gaan, want ik had al langer het gevoel dat ik graag weer eens wilde zwemmen. Ik heb dus een zwembad opgezocht en heb de hele ochtend/middag heerlijk buiten aan het zwembad gelegen en gezwommen. Het insmeren op je rug en de plekken waar je niet bij kan als je alleen bent is nog wel een dingetje... dat was dus lekker verbrand naar huis .

Zaterdag 24 Maart

Vandaag waren Patrick en Richard naar kamp gegaan. Het weer was helaas heel slecht en ik zou wat gaan doen met Barbara en Ala. Omdat het inmiddels regende ging het plan wat we hadden niet door en vroeg Barbara of ik het leuk vond om naar het aquarium Sealife te gaan. Oké, ik was niet zo'n fan maar we waren er dan in ieder geval even uit. Totdat bleek dat ze bedoelde dat ik naar het aquarium kon gaan. Uhhmm okeee... Ik had geen zin maar het plan was al een soort van gemaakt. Dat was dus niet het laatste weekend gezellig met z'n allen. Ik werd afgezet en heb me de hele dag geprobeerd te vermaken maar omdat het een beetje anders liep dan gehoopt, wat ik jammer vond, kon ik er niet helemaal van genieten en er was ook niet veel te zien. Ik heb toen uiteindelijk nog lekker in de stad gelopen en wat mensen ontmoet op couchsurfing (voor de mensen die niet weten wat dat is, dit is een site waar je mensen in de buurt kan ontmoeten). Ik was namelijk erg verveeld en ik had mijn dag niet zo . Mijn idee was om met een groepje naar een magic show te gaan wat me erg leuk leek, maar uiteindelijk cancelde iedereen vanwege het geld. Daarom ben ik uiteindelijk meegegaan met twee mensen, naar het strand. Dit was wel even gezellig en we hebben tot slot ook nog pinguins gezien bij zonsondergang ! Deze komen uit de zee tijdens zonsondergang. They made my day.

See you at the next blog !

Melanie